‘Justification and its Benefits’ (A Study of Romans 3:21-5:10)

தேவ நீதியும் அதன் பயன்களும்

ரோமர் 3:21-5:10

 

இந்த தலைப்பில் நாம் வேதாகமத்தை உற்று நோக்கும் போது, ரோமர் 3,4,5 அதிகாரங்களில் சில முக்கியமான பாடங்களை நாம் காணலாம்.

 

தேவனோடுகூட நாம் சரியான ஐக்கியத்தில் இல்லையெனில் நமக்கு மகிழ்ச்சி இல்லை, சமாதானம் இல்லை. அநேக கிறிஸ்தவ விசுவாசிகள் எப்படி ஆண்டவரோடு கூட சமாதானமாய் இருப்பது? என்பதைக் குறித்து மிகுந்த குழப்பத்தில் உள்ளனர். இன்றும் அநேக கிறிஸ்தவர்கள், தாங்கள் நல்ல செயல்களை செய்தால்தான் அது தங்களை பரலோகத்தில் கொண்டுபோய் சேர்க்கும் என நம்புகின்றார்கள்.

 

ரோமருக்கு பவுல் எழுதிய முதல் இரண்டு அதிகாரங்களைப் படித்துப் பார்த்தால், பாவம் அது ஒரு பெரிய வார்த்தை. அனைத்து மனித இனமும் பாவத்திலேயே தோன்றியது. பெரியவர்கள், பெண்கள், சிறுவர்கள் எல்லோருமே தீமையையே செய்தார்கள். இந்த அதிகாரங்கள் மனித இனத்தின் இருளான பகுதியைப் படம்பிடித்துக் காட்டுகின்றன. மேலும் தொடர்ந்து நாம் ரோமரை நாம் படித்தோமானால், ஆண்டவருடைய நற்செய்திகள் என்னும் இரட்சிப்பின் திட்டம், மனிதர்களின் பாவம் மற்றும் அவமானத்திலிருந்து ஒரு பெரிய விடுதலையைக் கொண்டு வருகின்றது எனத் தெரிந்து கொள்ளுகின்றோம்.

 

இரட்சிப்பு என்பதை நாம் விளக்கினோமேன்றால், அது பாவத்தின் விழ்ச்சியிலிருந்து விடுதலை எனப் பொருள் படும். கிறிஸ்தவ விசுவாசத்தில் முக்கியமானவைகளில் ஒன்று, ஆண்டவர் பாவத்தில் உள்ள மனிதனை மூன்று கட்டங்களாக விடுவிக்கின்றார்.

 

1. அவர் நீதிமானாக்குகின்றார் - பாவத்தினால் வருகின்ற தண்டனையில் இருந்து விடுவிக்கின்றார்.

 

2. அவர் பரிசுத்தமாக்குகின்றார் - பாவத்தின் வல்லமையிளிருந்து மேலும், மேலும் விடுதலையாக்குகின்றார்.

 

3. பரிசுத்தமாக்குகின்றார் - பாவத்தின் பிரசன்னத்திலிருந்தே விடுதலையாக்குகின்றார்.

 

நாம் இப்பொழுது ஆண்டவர் நம்மை நீதிமானாக்குகின்றார் என்ற தலைப்பிலே உள்ள பாடங்களைப் பார்ப்போம். கேள்வி இதுதான்: எல்லா மனிதரும் குற்றம் செய்து ஆண்டவரது கோபத்துக்கு ஆளாகி இருப்பதால், எப்படி ஒருவர் இரட்சிக்கப்பட முடியும்? எப்படி ஒருவர்  பாவம் செய்து ஆண்டவருக்கு விரோதமாக கலகம் செய்யும் பொழுது ஆண்டவரால் மன்னிப்பையும் பெற்றுக் கொள்ள முடியும்?

 

இவைகள்  எல்லோரும் கேட்கக் கூடிய மிக முக்கியமான் கேள்விகள். உலகிலேயே, வேதாகமத்தில் பரிசுத்த பவுல் ரோமருக்கு எழுதிய நிரூபத்தில்தான் இந்த கேள்விகளுக்குறிய சரியான, திருப்திகரமான பதில்கள் இருக்கின்றன. இதன் பதில் "நீதிமானாக்கப்படுதல்" என்ற வார்த்தையை மையமாக கொண்டுள்ளது.

 

"நீதிமானாக்கப்படுத்தல்" என்ற பதத்திற்கு கிரேக்க வார்த்தையின் அர்த்தம் என்னவென்றால் 'இயேசு கிறிஸ்துவில் வைக்கும் விசுவாசம் காரணமாக் பாவ மனிதனை நீதிமானாக கடவுள் பிரகடனப்படுத்தும் செயல்" வேதாகம் தேவ நீதி என்பது மன்னித்தலைப் போன்றது அல்ல. நாம் பிறர் செய்த தவறுகளை மன்னிக்கலாம். ஆனால் நீதிமானாக்க முடியாது. ஒரு மனிதன் ஒரு பொருளை பக்கத்து வீட்டிலிருந்து திருடி இருக்கலாம். அவன் பிடிபட்டு தண்டனை அடைந்திருக்கலாம். அந்த பக்கத்து வீட்டுக் காரர் மன்னிக்கலாம். ஆனால் திருடியவன் திருடனாகவே இருக்கின்றான். அவன் குற்றஞ் செய்ததின் மூலமாக இன்னும் குற்றவாளிதான். மறுபக்கத்தில் நீதிமானாக்கப்படுதல் என்றால், மன்னிக்கப்படுதல் மட்டுமல்ல குற்றவாளி அல்ல என அறிவிக்கப்படுதல். (சில குற்றவாளிகள் கோர்ட்டில் விடுதலை செய்யப்படுதல் என்பது வேறு. ஆனால் இங்கே மன்னிக்கப்பட்டு குற்றவாளிகள் இல்லை என அறிவிக்கப்படுகிறார்கள்)

 

ஆண்டவர் பாவியை மன்னிக்கிறவர் மட்டுமல்ல; அவர், விசுவாசத்தினால் இயேசுகிறிஸ்து செய்தவைகளில் நம்பிக்கை வைப்பதால் பாவியை நீதிமானாக்கவும் செய்கிறார். ஏனெனில் குற்றமுள்ள நமது இடத்தை குற்றமற்ற மனிதர் (இயேசு) எடுத்துக் கொண்டதினால் குற்றவாளிகள் அல்ல என நம்மைப் பிரகடனப்படுத்துகின்றார். இவ்வாறாக நாம் நீதிமானாக்கப்ப்படும்போது, நாம் ஆண்டவருக்கு முன்பாக குற்றவாளிகளாக, தண்டிக்கப்பட வேண்டியவர்களாக நிற்கத் தேவையில்லை.  நாம் குற்றத்தினின்று விடுவிக்கப்பட்டவர்களாக  குற்றமே செயயாதவர்களைப்போல நிற்க முடியும். நீதிமானாக்கப் படும் ஒருவர், மன்னிக்கப்படுவது மட்டுமல்ல குற்றமற்றவராகவே கணக்கிடப் படுகின்றார். 

 

நீதிமானாக்கப்படுதலை விளக்குதல் (ரோமர் 21-31):

 

ரோமர் 21:31ல், பவுல் சுவிஷேசத்தின் மையப் பகுதியை விளக்குகின்றார். அதில் தேவ நீதி வெளியாக்கப்பட்டிருக்கின்றது. மேலும் இந்த வார்த்தை (தேவ நீதி)  தேவனுக்கு முன்பாக குற்றமில்லாதவராக நிற்பது என்பதைக் குறிக்கின்றது. இது எல்லாமே இரட்சகர் இயேசு கிறிஸ்து என்னும் ஒருவர் மீது வைக்கும் விசுவாசத்தினாலே கிடைக்கின்றது. வசனம் 24 கூறுகின்றது, இது இலவசமாய் கொடுக்கப்படுகின்றது, வசனம் 22ல், விசுவாசிக்கிற யாவருக்கும் கிடைக்கக் கூடியது. 

 

வேதாகமம் தேவநீதியை, மனிதன் தனது நற்செயல்களால் சம்பாதிக்கக் கூடியது என அறிமுகப்படுத்தவில்லை. இயேசு கிறிஸ்துவின் மீது வைக்கும் விசுவாசத்தின் மூலமாகவே  தேவனுக்கு முன்பாக குற்றமில்லாதவராக நிற்க முடியும் என விவரிக்கின்றது. வசனம் 22 தேவநீதியைக் குறித்தே கூறுகிறதேயொழிய மனித நீதியைப் பற்றியல்ல. ஆனால் தேவனுக்கு முன்பாக குற்றமில்லாதவராக நிற்பது என்பது நல்லவைகளை செய்து சம்பாதிப்பது  அல்ல. பிறகு ஆண்டவரோடு கூட சரியான உறவை வைத்துக் கொள்ளும்படியான மூல ஆதாரம் என்ன? பவுல் கூறுகின்றார், தேவநீதி என்பது சொந்த உழைப்பினால் சம்பாதிக்காமல் ஆண்டவரால் உண்டானது. வசனம் 24 கூறுகின்றது, இரட்சிப்பு என்பது ஆண்டவருடைய கிருபையினால் உண்டானது. நாமனைவரும் ஆண்டவருடைய இலவசமான கிருபையால் தேவ நீதியாக்கப்படுகின்றோம். இது தகுதியற்ற நம்மீது ஆண்டவர் காட்டுகின்ற அளவற்ற இரக்கமேயாகும். 

 

ரோமர் 3:25 நமக்கு இயேசுகிறிஸ்துவைப் பற்றி கூடுதல் தகவலைத் தருகின்றது. அப்போஸ்தலர் பவுல், 'இயேசு கிறிஸ்து, நமது பாவத்தினால் பிதாவுக்கு வந்த கடுங்கோபத்தை வேறு பக்கம் திருப்பிவிட்டார்' எனக் கூறுகின்றார். நமது பாவத்தினால் நம்மீது வந்த கடுங்கோபத்தை, (எப்படி இரும்பு மின்னலை ஈர்க்கின்றதோ அதைப்போல) இயேசு கிறிஸ்துவின் சிலுவை மரணம் ஆண்டவருடைய அதிருப்தியை / வெறுப்பை தொலைவான இடத்திற்கு திருப்பிவிடுகின்றது. (அது ஆண்டவருடைய வெறுப்பை / அதிருப்தியை இணங்கச் செய்கின்றது. இணக்கப்படுத்துவதற்கு இரண்டு காரியங்கள் தேவைப்படுகின்றன. 

 

1. பாவிகளின் பக்கம் விசுவாசம்.

 

2. இரட்சகரின் பக்கம் இரத்தம்.

 

கேள்வி இதோ: எப்படி ஒரு பாவி எப்பொழுதும் பரிசுத்த தேவனுடைய வெறுப்பிலிருந்து தப்பிக்கமுடியும்? பதில் இதுதான்: இயேசு கிறிஸ்து தமது இரத்தத்தைச் சிந்தியத்தின் மூலமாக மனிதன் செய்த குற்றத்துக்கு பிராயசித்தம் செய்து பிதாவின் வெறுப்பிலிருந்து தப்பிக்க முடிகின்றது. மேலும் இயேசு கிறிஸ்து சிலுவையில் மரித்ததின் பலனுக்குக் கீழ் விசுவாசத்துடன் வந்து, ஒவ்வொரு மனிதனும் திட நம்பிக்கையோடு விசுவாசித்து, இயேசு கிறிஸ்து அருளிய பரிகாரத்தை விசுவாசத்தோடு ஏற்றுக் கொள்ளும் போது தேவநீதியை (நீதிமான்) அடைகிறான். இந்த பெரிய செய்தியை விசுவாசத்தோடு ஏற்றுக் கொள்ளும்போது, ஒரே திட்டம் தேவ நீதியினால் நீதிமானாக்கப்படுவதுதான். 

 

பிதாவாகிய தேவன் ஆணையும் பெண்ணையும் அவர்கள் பாவத்தை குற்றம் பார்க்காமல் பொறுத்துக் கொள்ளுவத்தின் மூலம் நீதிமான்களாக்குகின்றார். (குற்றம் பார்த்தால் சுற்றம் இல்லை எனத் தமிழில் ஒரு பழமொழி கூட உண்டு. ஆண்டவரும் நம்மோடு ஐக்கியம் கொள்ள விரும்புகின்றார்) ஆனால் குற்றவாளிகளான பாவிகளை மன்னித்தால், நாம் விடுதலை அளிக்கப்பட்டவர்களாக போக வேண்டும். இது ஒரு நீதிபதி குற்றவாளியை தண்டிக்காமல் போக விடுவதைப் போல இருக்கின்றது. நம்மில் ஒருவரும் இது நீதிதான் என நம்புவதில்லை. 

 

ஒரு சிறை கைதி குற்றவாளிக் கூண்டில் நிற்பதாக கற்பனை பண்ணிக் கொள்ளுங்கள். அவனது குற்றம் நிரூபிக்கப்படுகின்றது. எனவே நீதிபதி சட்டத்தின்படி அவனுக்கு அபராதம் விதிக்கின்றார். ஆனால் அந்த நீதிபதியே (அபராதம் விதித்தபின்) இரக்க மனதோடு தமது காசோலையை எடுத்து, அந்த சிறை கைதிக்கு விதிக்கப்பட்ட அபராத தொகையை எழுதி அபராதத்தை செலுத்தினார் என்றால், என்ன நடக்கும்? அந்த கைதி விடுதலையோடு வெளியே செல்லுவான். ஏனெனில் அபராதம் செலுத்தப்பட்டு விட்டது. அந்த நீதிபதி  சட்டத்தின்படி அபராதம் விதித்தார். ஆனால் அந்த அபராத தொகையை நீதிபதி கட்ட விரும்பினால் எந்த தடையும் இல்லை. அதைப்போலவே ஆண்டவருடைய பரிசுத்தம் நமது பாவத்துக்கு அபராதத்தை எதிர்பார்க்கின்றது. ஆண்டவரால் நம்மை பாவத்தோடு ஏற்றுக் கொள்ள முடியாது. ஆனால் அவர் அபராதத்தைக் கட்டுவதை எதுவும் தடை செய்ய முடியாது. அதுதான் நம்மை ஏற்றவர்களாக்குகின்றது. 

 

கல்வாரி சிலுவையில் ஆண்டவராகிய இயேசு நாம் பாவத்துக்கான விலைக் கிரையத்தைச் செலுத்தினார். இயேசுவே ஆண்டவர். மேலும் அவர் சிலுவைக்கு சென்றபோது ஆண்டவரே சிலுவைக்கு சென்றதைப் போன்றது. ஆண்டவர் தாமே பாவத்துக்கு விலை கிரையம் கொடுத்தார். அப்போஸ்தலர் 8:28, "தேவன் தமது சுய இரத்தத்தினாலே சம்பாதித்துக் கொண்ட தமது சபையை......." ரோமர் 3:26ல், இவை எல்லாமே அவரது நேர்மையினாலே அதாவது பாவம் தண்டிக்கப்பட்டது. மேலும் அதே நேரத்தில் இயேசுவை விசுவாசிக்கிற எல்லாரையும் நீதிமானாக்குபவர். (அதனால் அவர் பாவிகளை குற்றவாளிகள் அல்ல என பிரகடனப்படுத்துகின்றார்) 

 

அதே நேரத்தில் இயேசுகிறிஸ்துவின் இரத்தத்தினால் இரட்சிக்கப்பட்டிருக்கிறோம் என நம்பி, ஞானஸ்நானத்தில் நாம் நம்முடைய விசுவாசத்தை அறிக்கையிடும்போது நாம் நீதிமானாக்கப் படுகிறோம். நமது பாவங்கள் கழுவப்படுகின்றன, நாம் தேவனுக்கு முன்பாக ஏற்றுக் கொள்ளப்படுகிறோம். நமது விசுவாசம் கலப்படமற்றதாயிருந்தால், நேர்மையான மனந்திரும்புதலைத்  தொடர்ந்து பக்தியுள்ள வாழ்க்கையில் நல்ல செயல்களும் இருக்கும். (இந்த இடத்தில்தான் நற்செயல்கள் வரவேண்டும்) மிக சரியாகக் கூறினால், உண்மையான விசுவாசம் எப்பொழுதும் கீழ்படிதலுக்குள்ளாக வழிநடத்தும். உண்மையாகவே சுவிஷேசத்தின் நற்செய்தியை விசுவாசிப்பவர், வேதவசன பாடத்தை ஏற்றுக் கொள்ள சுற்று வழியில் செல்ல மாட்டார். 

 

அப். 13:39ல், "........... விசுவாசிக்கிறவன் எவனும் அவைகளினின்று இவராலே (இயேசு கிறிஸ்துவாலே) விடுதலையாகி நீதிமானாக்கப்படுகிறான் என்றும் உங்களுக்கு தெரிந்திருக்கக்கடவது" இதை நினைத்துப் பாருங்கள் நாம் நீதிமான்களாக்கப்பட்டிருக்கிறோம். குற்றவாளிகளல்ல என பிரகடனபடுத்தப் பட்டுள்ளோம். கடவுள் பக்தியற்றவர்களாய் இருந்தவர்களை நீதிமானாக்குகின்றார். அவருடைய வியக்க வைக்கிற இரக்கம், பாவத்தினால் நிறைந்த மனிதனை கள்ளங்கபடற்ற மனிதனாக கையாளுகின்றது. இதுவே கிறிஸ்தவ செய்தி! இயேசு கிறிஸ்துவின் நற்செய்தி!!

 

அப். பவுல் ரோமர் 3ல், சொல்லும்போது மனிதருடைய தற்புகழ்ச்சியை விலக்கி வைக்கின்றது என பிரகடனப்படுத்துகின்றார். மனிதனுடைய இரட்சிப்பிலே தற்புகழ்ச்சிக்கு இடமே இல்லை. ஆண்டவருக்கு முன்பாக நிற்ப்பது நமது தகுதியினால் அல்ல. எனவே நித்தியத்துக்காக இரட்சிக்கப்பட்டிருக்கிற நாம் ஒரு போதும் தற்புகழ்ச்சி அடைய முடியாது. 

 

2. தேவ நீதியின் உதாரணம் (ரோமர் 4:1-25)

 

ரோமர் 4ல், பவுல் தேவ நீதியை விளக்கமாக கூறுகின்றார். அவர் பழைய ஏற்ப்பாட்டுக்குத் திரும்பி, யூதகுலத்  தலைவனான ஆபிரகாம் நியாயபிரமாணம் வருவதற்கு முன்பாகவே, விசுவாசத்தினாலே நீதிமானானான் எனக் கூறுகின்றார். பழைய ஏற்பாட்டில் இஸ்ரவேலில் ஆடுகள் பலியாக செலுத்தப்பட்ட காலம். ஒரு கள்ளங்கபடு அறியாத மனிதன், குற்றவுணர்வினால் பாதிக்கப்பட்டான்.

 

ஆபிரகாம் அடிப்படையிலே நல்ல மனிதன். ஆனால் ரோமர் 4:3ல், "........ ஆபிரகாம் தேவனை விசுவாசித்தான், அது அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்பட்டது என்று சொல்லுகிறது" அவன் தேவனை விசுவாசித்தான், அதை தேவன் நீதியாக எண்ணினார் என பிரகடனப்படுத்துகின்றது. ஆபிரகாமுடைய விசுவாசம், அவனது முழு மனதான, உறுதியான நம்பிக்கை ஆகியவற்றை தேவன் மீது வைத்ததினால் நீதிமானாக எண்ணப்பட்டான். ஆபிரகாம் தன்னால் செய்ய முடிந்த நற்செயல்களை செய்ததினால் அல்லது அவனது நாட்களில் இருந்த ஒருசில கெட்ட மனிதனாகவும் இல்லாததினால் நீதிமானாகவில்லை. அவன் தேவனை விசுவாசித்தான் எனவே அவன் நீதிமானாக எண்ணப்பட்டான். பின்பு ரோமர் 4ல், பவுல் நம்மை ஆண்டவர் தம்மை சர்வ வல்லையுள்ள தேவனாக (எல்-ஷடாய்) வெளிப்படுத்தின இடத்துக்கு நம்மை எடுத்துச் செல்லுகின்றார். ஆபிரகாம் இன்னும் பிள்ளையில்லாதிருந்தான். ஆனால் ஆண்டவர் அவனுக்கு ஒரு மகனை கொடுப்பதாகவும், திரளாய் பெருகப்பண்ணுவதாகவும் வாக்குப் பண்ணினார்.(ஆதி.17) இந்த வழியிலே ஆண்டவர் கொடுத்த வாக்குத்தத்தம் (ஆதி.12) செயலுக்கு வந்தது. இதிலிருந்து மேசியா இந்த உலகத்துக்கு வந்தார், ஜாதிகள் அனைத்தும் ஆசீர்வதிக்கப்பட்டது. 

 

ஆபிரகாம் அநேக ஜாதிகளுக்கு தகப்பனானான்' (ஆதி.17:4). ஆபிரகாமுக்கு 99 வயதாகி விட்டது. சாராளுக்கு பிள்ளையே இல்லை, சாராளுக்கு பிள்ளைப் பெரும் தகுதியும் இல்லாமல் போய்விட்டது. ஆனால் ஆபிரகாம் ஆண்டவருடைய வாக்கை எடுத்துக் கொண்டான். எல்லா நம்பிக்கையும் அற்ற சூழ்நிலையிலே, விசுவாசித்தான். 99 வயதிலே சாராள் ஒருபோதும் பிள்ளை பெற்றுக் கொள்ள மாட்டாள் என உலகம் சொல்லும். (ரோமர் 4:19) சிறிய கற்பனை ஒன்று செய்வோமா? 90 வயதைக் கடந்த தம்பதியினர் குழந்தைப் பேற்றுக்காக ஆஸ்பத்திரிக்குச் சென்றால் அங்குள்ளவர்கள் சிரிக்க மாட்டார்களா? இங்கு ஆபிரகாம் தேவனுடைய வாக்குத்தத்தத்தைக் குறித்து அவிசுவாசமாய் சந்தேகப்படாமல், (ரோமர் 4:20) "தேவன் வாக்குத்தத்தம் பண்ணினதை நிறைவேற்ற வல்லவராயிருக்கிறார் என்பதை முழு நிச்சயமாய் நம்பி, தேவனை மகிமைபடுத்தி விசுவாசத்தில் வல்லவனானான். ஆகையால் அது அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்பட்டது" (ரோமர் 4:21,22) விசுவாசத்திலே வல்லவனான விதத்தைக் குறித்து எமது "ஈஸ்கடோஸ்" பத்திரிகையில் விரிவாக எழுதியுள்ளோம். பத்திரிகை வேண்டுபவர்கள் உங்கள் முகவரியை இங்கே உங்களது கருத்துக்களிலே பதிவு செய்யுங்கள்.

 

இந்த விசுவாசம் தேவனுக்கு முன் அவனை குற்றமற்றவனாக நிறுத்தியது. ஆபிரகாமின் வாழ்கையில் பாவம் இல்லாமல் இல்லை. அவன் எகிப்திலே பொய் சொன்னான். தன் மனைவியை சகோதரி என்று சொன்னான். மேலும் பாவங்கள் தோல்விகள் அவனது வாழ்க்கையில் இருந்தது. ஆனால் ஆண்டவர் ஆதியாகமம் 12ல் கொடுத்த வாக்குத்தத்தத்தை விசுவாசித்தபடியால், அவனது வழித்தோன்றல்கள் மூலமாய் இரட்சகர் இந்த உலகிற்கு வந்தார். அவன் ஆண்டவருக்கு முன் நீதிமானானான். 

 

ஆண்டவர், ஆபிரகாமோடு செய்த பேரம் என்ற ஆணவத்தைக் கேட்டுப் போகாமல் பேணி, ஆபிரகாமின் வாழ்க்கை வரலாற்றோடு நமக்குக் கொடுத்திருக்கிறார். எப்படி மனித இனம் கடவுளுக்கு முன்பாக தேவ நீதியாகிறது? என்ற இந்த ஆணவம் பல்லாண்டுகளாக பரம்பரை பரம்பரையாக  பதிவு செய்து விளக்குகின்றது. 

 

ஆபிரகாமைப்போல நாமும் விசுவாசத்தில் வல்லவனாக முடியும். மேலும் நமது பாவத்தினாலே ஆண்டவருக்கு உண்டான மனக்குறைகளை நீக்க முடியும். சுத்தமாக துடைத்தெடுக்க முடியும். ரோமர் 4:25ல், உள்ளபடி நம்முடைய மீறுதல்களுக்காக சாக ஒப்புக் கொடுக்கப்பட்டார்; நம்மை நீதிமான்களாக்க எழுந்தும் இருக்கிறார்; அவர் மரணத்திலிருந்து எழுந்து தன்னை ஒரு தெய்வமாக நிரூபித்தார். நாம் அவரை விசுவாசித்து இரட்சிப்பின் பயன்களினாலே மகிழ்ந்திருப்போம். 

 

தேவ நீதியின் பயன்கள் (ரோமர் 5:10)

 

ரோமர் 5ல், பவுல் நீதிமான்களுக்கு வரும் பயன்களை நினைவுபடுத்துகின்றார். வசனம் 1ல், "இவ்விதமாக நாம் விசுவாசத்தினாலே நீதிமான்களாக்கப்பட்டிருக்கிரபடியால், நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசு கிறிஸ்து மூலமாய் தேவனிடத்தில் சமாதானம் பெற்றிருக்கின்றோம்" சமாதானம் தேவநீதியின் பயன்களில் ஒன்று. ஒரு காலத்தில் தேவனுக்கும் நமக்கும் பகைமை இருந்தது. வாழ்க்கையின் ஆரம்பத்தில் நாம் ஆண்டவருக்கு எதிரிகளாய் இருந்தோம்; நமக்குள்ளே தேவனுக்கு விரோதமான கலக குணம் இருந்தது. கசப்பு, கோபம், அவமரியாதை எல்லாம் நினைவிருக்கிறதா? உலகம் எதை செய்தாலும் நாமும் அதை செய்ய வேண்டும் என்ற ஆசை இருந்தது. நினைவிருக்கிறதா? பொருட்களின் மீது பேராசை, சுயத்தை மையமாக வைத்தது, அதிகாரத்தில் உள்ளவர்களுக்கு விரோதமாக கலகம் செய்தது எல்லாம் நினைவிருக்கிறதா? ஆனால் இப்பொழுது நாம் இயேசுவை அறிந்ததினால் சமாதானம் இருக்கிறது. தேவனுக்கும் நமக்கும் இருந்த பகை முடிவுக்கு வந்தது. கொலோ.1:2௦ சொல்லுகிறது, "அவர் சிலுவையில் சிந்தின இரத்தத்தினாலே சமாதானத்தை உண்டாக்கி," யாரெல்லாம் உண்மையாகவே இயேசுவை ஏற்றுக் கொண்டிருக்கின்றார்களோ அவைகள் சமாதானத்தின் பயனாளிகள் ஆவர்.

 

நீதிமானாகுதலினாலே வரும் அடுத்த பயன், கிருபையில் பிரவேசிக்கின்றோம். ரோமர் 5:2ல், "அவர் மூலமாய் நாம்  இந்த கிருபையில் பிரவேசிக்கும் சிலாக்கியத்தை விசுவாசத்தினால் பெற்று நிலை கொண்டிருந்து, தேவ மகிமையை அடைவோமென்கிற நம்பிக்கையினாலே மேன்மை பாராட்டுகின்றோம்" இயேசுவை ஏற்றுக் கொள்ளாத மனிதர்கள் எப்பொழுதும்  தொடர்ந்து இயேசுவை அணுக முடியாது. அவர்கள் பிரச்சனையில் இருக்கும் போது, ஆண்டவரைக் கூப்பிட முடியும், ஆனால் ஆண்டவர் பதிலளிக்க வாக்குக் கொடுக்கவில்லை. (சில நேரங்களில் அவர் வாக்குக் கொடுத்ததற்கும் அதிகமாய் செய்பவர், ஆனால் பதிலளிப்பார் என்பதற்கு எந்த நிச்சயமும் இல்லை) நீதிமான்கள் இலவசமாய் கிருபையினால் ஆண்டவரின் சமூகத்தில் பிரவேசிப்பார்கள்.

 

நீதிமானாக்கப்படுவதினால் வருகின்ற இன்னொரு மிகப் பெரிய ஆசீர்வாதம் என்னவெனில் தேவ மகிமையை அடைவோம் என்கிற நம்பிக்கையில் தொடர்ந்து களிகூருதல். மக்களில் சிலருக்கு அவர்களது உள்ளத்திலே நம்பிக்கையில்லை; வருகின்ற தேவ மகிமையை குறித்த எதிர்பார்ப்பு இல்லை. நியாயத் தீர்ப்பைக் குறித்த பயத்தோடு கூடிய பார்வையே இருக்கின்றது. ஆனால் நீதிமானாக்கப்பட்ட தனிப்பட்ட நபர்கள், இப்போதுங்கூட அவர்களின் எதிகால மகிமைக்காக காத்திருக்கின்றார்கள். 

 

ஒருநாள் நாம் பரலோகத்தின் மகிமையைப் பகிர்ந்து கொள்ளுவோம்.

 

ஒரு நாள் இயேசு ராஜாவின் அழகை கவனித்துப் பார்ப்போம். 

 

ஒரு நாள் நாம் அவரைப் போல மாறுவோம், அவர் இருக்கின்ற வண்ணமாகவே அவரைத் தரிசிப்போம். 

 

நிச்சயமாகவே தேவ மகிமையில் பங்கு கொள்ளுவோம் என்ற நம்பிக்கையில் மகிழ்ந்து களி கூறுவோம். 

 

இந்த சமாதானம் நம்மை நீதிமானாக்கப்பட்ட பின் நாம்  பிரச்சனைகள் நீங்கி இருப்போம் என்ற நினைவுக்குள் வழிநடத்துகின்றது. உண்மை கிறிஸ்தவர்கள் பொருளாதார ஆசீவாதங்களினாலும் நல்ல ஆரோக்கியத்தினாலும் நிறைந்திருப்பார்கள் என போதிக்கின்றனர். ஆனால் வசனம் 3 உபத்திரவம் நமது அனுபவமாக இருக்கும் என அறிவுறுத்துகின்றது. நாம் உபத்திரவத்திலேயும் மேன்மை பாராட்டுகின்றோம், ஏனெனில் பாடுபடுவதினால் அநேக வளமான பயன்கள் இருக்கின்றன. 

 

பாடுபடுதல் என்பது கிறிஸ்தவ வாழ்க்கையில் மிக சாதாரணமானது, ஆனால் வாழ்க்கையில் நாம் சந்திக்கின்ற பாடுகளும் சோதனைகளும் நமது சிறப்பு இயல்புகளுக்கு பலத்தைக் கொடுக்கின்றது. அதனாலே வலி நிறைந்த அனுபவங்களை நாம் எதிர் பார்க்க வேண்டியதில்லை. ஆனால் நாம் கடினமான நேரத்திற்குள்ளாக செல்லும்பொழுது அது தேவனிடத்தில் இன்னும் நெருங்கி சேரவும், இந்த உலகத்தின் பிடியில் இருந்து நம்மை விடுதலையாக்கிக்  கொள்ளவும் உதவுகின்றது என்று நாம் அறிந்திருக்கின்றோம். நமது வாழ்க்கையில் நாம் கடினமான சூழ்நியில் செல்லும்போது அது பொறுமையைக் கட்டி எழுப்புகிறது (வசனம்5:3) பொறையுடைமையின் தன்மையை மறைமுகமாக குறிப்பிடுகின்றது. மேலும் பின்னோக்கி செல்லும்பொழுதும், சோதனை நேரத்திலும் முறுமுறுப்பில்லாமல் / குற்றஞ்சாட்டாமல் இருப்பதை விடா முயற்சியோடு ஏற்றுக் கொள்ளுகிறது.  

 

நீதிமானாக்கப்படுவதினால் வரும் இன்னொரு பயன் பூரண நம்பிக்கை. இயேசுவிடம் வைக்கும் விசுவாசத்தோடு, வசனம் 5 சொல்லுகிறது பரிசுத்த ஆவியானவரால் நமது உள்ளத்தில் தேவ அன்பு ஊற்றப்பட்டிருக்கிறது. இந்த அன்பு நமது நம்ம்பிக்கையை உறுதிப்படுத்துகின்றது. 

 

ரிச்சர்ட் அலமனாக் 'தனக்குத் தானே உதவி செய்பவர்களுக்கு கடவுள் உதவி செய்கிறார்' என சொல்லுகிறார். வேதாகமம், தனக்குத் தானே உதவி செய்து கொள்ள முடியாதவர்களுக்கு ஆண்டவர் உதவி செய்கிறார் என கூறகின்றது. (வசனம் 6) மேலும் வசனம் 7  ஒரு சிலர் மற்றவர்களுக்காக மரிக்கலாம் - நீதிமானுக்காக கூட  என கூருக்றது. ஆனால் கிறிஸ்து இன்னும் மேலானவர், அவர் நம்மைப் போல தேவ பக்தி இல்லாதவர்களுக்காகவும் மரித்தார். இதுதான் தேவன் நம் ஒவ்வொருவர் மேலும் காட்டும் அன்பு என நிரூபிக்கின்றார். (வசனம் 8 )

 

வசனம் 8,9ல், "நாம் பாவிகளாய் இருக்கையில் கிறிஸ்து நமக்காக மரித்ததினாலே, தேவன் நம் மீது வைத்த  தமது அன்பை விளங்கப் பண்ணுகிறார். இப்படி நாம் அவருடைய இரத்தத்தினாலே நீதிமான்களாக்கப்பட்டிருக்க கோபாக்கினைக்கு நீங்கலாக அவராலே நாம் இரட்சிக்கப்படுவது அதிக நிச்சயமாமே" நாம் பாவிகளாய் இருக்கையிலேயே தேவன் நம்மீது இவ்வளவாக அன்பு கூர்ந்தார். இப்பொழுதோ அவருடைய இரத்தத்தினாலே நாம் நீதிமான்களாக்கப்பட்டிருக்கிறோம். இது மிகத் தெளிவாக நீதிமாங்கலாக்கப் பட்டிருக்கின்றோம் எனக் கூறுகின்றது. (குற்றவாளிகள் அல்ல என பிரகடனப்படுத்தப்பட்டுள்ளோம்) அவருடைய இரத்தத்தால். (வசனம் 9); அவரது மகனது மரணத்தினால் (இயேசுவின்) நாம் தேவனோடு ஒப்புரவாக்கப்பட்டிருக்கிறோம். (வசனம் 10) மேலும் அவர் ஜீவனாலே நாம் இரட்சிக்கப் படுகின்றோம். ஆகையால் ஜீவனுள்ள இயேசு நம் வாழ்க்கையில் தொடர்ந்து சக்தியூட்டுகின்றார். தேவனுக்கு சேவை செய்ய நம்மை தொடர்ந்து தூண்டுகின்றார்! நாம் ஏன் இயேசுவை சிலுவையில் அடித்த நாளை புனித வெள்ளி என்று அழைக்கின்றோம்? நமக்கு தெரியும் ஞாயிறு வருகிறது என்று!!

 

முடிவாக தேவநீதி என்னும் வார்த்தை மனிதக் குடும்பம் கேட்கும் மிக இனிமையான சொற்களில் ஒன்றாக இருக்கிறது என்பதை நினைவூட்டுகிறோம். ஆண்டவருடைய பார்வையில் நீதிமானாக காணப்படுவது மிகப் பெரிய விஷயம். அது மனிதன் கேட்கக்கூடிய மிக சிறந்த செய்தியாகும். நமது பாவங்கள் தேவனுக்கு பின்பாக போடப்படுகின்றன. தேவன் மனந்திரும்பிய பாவிகளை குற்றமே செய்யாதவர்கள் போல நடத்துகின்றார். மேலும் அவர்கள் பாவங்களை இரட்சகரின் (இயேசு) மேலே சுமத்துகின்றார். இந்த செய்தியை படிக்கின்ற ஒவ்வொரு மனிதரும் இந்த பெரிய செய்தியை இயேசு மட்டுமே கடவுளுக்கும் மனிதருக்கும் மத்தியஸ்தராக இருக்கிறார் என்பதை விசுவாசிக்க வேண்டும். அப்பொழுது மட்டுமே கடவுளுக்கு முன்பாக நீதிமானாக (நீதிமான் என பிரகடனப் படுத்தப்படுதல்) முடியும்! 

 

இந்த செய்தியானது Harold S. Martin அவர்கள் ஆங்கிலத்தில் எழுதி BIBLE HELPS நிறுவனத்தார்

‘Justification and its Benefits’ (A Study of Romans 3:21-5:10) என்ற தலைப்பில் வெளியிட்ட சிறு புத்தகத்தை மையமாக கொண்டு தமிழில் வெளியிடப்படுகின்றது.