COMPASSION

மனதுருக்கம் (மத்தேயு 18:11-20)

பிறருடைய தேவைகளை உணர்ந்து இறக்கங்கொள்ளுவதுதான் மனதுருக்கம். உண்மைக் கிறிஸ்தவன் வாழ்க்கையின் கடினமான சூழ்நிலையில் இருப்பவர்களுடைய உணர்வுகளைப் புரிந்து கொள்ள முயற்சிப்பான். ஒரு பள்ளியில் படிக்கும் ஒரு பெண், தன் அம்மா இறந்ததின் நிமித்தம் ஒரு வாரமாக பள்ளிக்கு வரவில்லை. பின்பு அந்தப் பெண் முதல் நாள் பள்ளிக்கு வந்தபோது, அந்த நாள் முழுவதும் தன் அம்மாவை நினைத்து தேம்பித் தேம்பி அழுதுகொண்டிருந்தாள். அந்த நாளின் மலையில், அவளுடைய நெருங்கிய தோழி, தன் அம்மாவிடம் மீண்டும் பள்ளிக்கு வந்த தன்  தோழியின் கடினமான சூழ்நிலையைப் பற்றி சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள். அதற்கு அவளுடைய அம்மா, "கிரேஸ் நீ என்ன சொல்லி உன் தோழியைத் தேற்றினாய்?" எனக் கேட்க, அவள், "நான் எதுவுமே சொல்லவில்லை, அவளோடு சேர்ந்து நானும் அழுதேன்". இது தான் மனதுருக்கம். பிறர் தங்கள் வாழ்க்கைப் பாதையில் கடினமான சூழ்நிலையைச் சந்திக்கும்போது, அவர்களது உணர்வுகளில் நுழைவதுதான் மனதுருக்கம். மத்தேயு 18ம் அதிகாரத்தை நாம் படிக்கும் பொழுது மனதுருக்கத்தில் சிலவற்றைக் கண்டு பிடித்தோம்.

1. சாத்தானின் வலையிலே சிக்கியிருக்கிறவர்களை விடுவிக்கத் தேடுகிறது, மனதுருக்கம்:

தொலைந்து போன ஆட்டைக் குறித்த விளக்கத்தின் மூலமாக, இயேசு கிறிஸ்து ஒவ்வொரு தனிப்பட்ட மனிதனுடைய மதிப்பும், கடவுளுடைய பார்வையில் எப்படி இருக்கிறது? எனக் காட்டுகின்றார். ஒரு ஆடு காணாமல் போனாலும் (வ 12) மேய்ப்பன் ஆட்டைத் தேடுகின்றார். பெரும்பாலும், இஸ்ரவேல் தேச மேய்ப்பர்கள், சிறிய மந்தையையே வைத்திருப்பர். ஒவ்வொரு ஆட்டின் பெயரையும் அறிந்து வைத்திருப்பர். அது போல ஆண்டவரும் தனிப்பட்ட மனிதர்களோடு இடைபடுகின்றார். ஒருவர்....... ஒருவர் கூட கேட்டுப் போவது ஆண்டவருக்குச் சித்தமல்ல. எனவே நம் உள்ளத்தில் இயேசுவை நேசிப்போமானால், நாம் ஆண்டவரை அறியாதவர்களோடு அன்புடன் பழகி, நண்பராக்கி ஆண்டவருக்குள்ளாக வழி நடத்த வேண்டும். குறிப்பாக இயேசு இந்த உவமையில், முன்பு இயேசுவை ஏற்றுக் கொண்டவர்கள், இப்பொழுதோ சுய சித்தத்தோடு கூடிய நோக்கமில்லாத வாழ்க்கை வாழுபவர்களைக் குறித்துக் கூறுகின்றார்.

பொதுவாக ஆடுகள் முட்டாள்தனமானவை, சாய்கின்ற பக்கமே சாயும். அவைகள் நோக்கமில்லாமல், எல்லாக் கடினமான சூழ்நிளைகளுக்குள்ளாக செல்லும். சில நேரங்களில் பாறை இடுக்குகளிலும், குகைக்குள்ளேயும் விழுந்துவிடும். சில வேளைகளில் புதர்களுக்கிடையே சென்று மாட்டிக் கொள்ளும். மனிதர்களும் இதைப் போலவே.

ஆனால் இயேசுகிறிஸ்து, பாலஸ்தீனிய மலைப் பகுதிகளிலே வாழுகின்ற மேய்பர்களைப் போலவே, மனிதர்கள் மேல் மனதுருக்கம் உடையவராக இருக்கிறார். தொலைந்து போன ஆட்டைத் தேடிக் கண்டு பிடித்தவுடன் அவன் மகிழ்ந்து களிகூருகின்றான்.  நம்மில் ஒவ்வொருவரும், மேலும் ஒரு ஆத்துமா கிறிஸ்துவிடம் வரும்பொழுது ஆனந்தக் கண்ணீருடன் வரவேற்க்க வேண்டும்.

2. மனதுருக்கம் சபையின் மற்ற அங்கத்தினரோடு இசைந்து வேலை செய்ய முயற்ச்சிக்கும்: (18:15-20)

சக கிறிஸ்தவரோடு கருத்து வேறுபாடு உண்டாகும் என்பதை இயேசு அறிந்திருந்தார். இந்த வேதபகுதியில், கருத்து வேறுபாடுகளை எப்படி சரி செய்ய வேண்டும் என்பதைக் குறித்து கோடிட்டுக் காட்டுகின்றார். தனக்கு விரோதமாக தவறிழைத்த  சகோதரன் அல்லது சகோதரியிடம் எப்படி நடந்து கொள்ளவேண்டும்?

அ) அந்த சகோதரனோ, சகோதரியோ தனித்திருக்கும் போது நேராகச் சென்று தவறை எடுத்துச் சொல்ல வேண்டும். (வ 15) பிரச்சனைகளை பிறரிடம் கூறாமல் சம்பந்தப் பட்டவரை நேர்மையுடனும், இரக்க மனோபாவத்துடனும் தனியாக சந்தித்துப் பேசினால் பத்துக்கு ஒன்பது பிரச்சனைகளை சுமுகமாக தீர்த்து விடலாம். சம்பந்தப்பட்டவர் தவறாக நடந்து கொண்டதே தெரியாமல் இருக்கலாம்.

ஆ) தவறு செய்தவர் செவி கொடுக்கவில்லையானால், மேலும் ஒன்று அல்லது இரண்டு பேரைக் கூட்டிக் கொண்டு மீண்டும் செல்ல வேண்டும்(16). சில நேரங்களில் மற்ற கிறிஸ்தவர்களின் வருகை, தவறிழைத்தவர்களுக்கு, தங்களின் சமரசமாகாத தவறு எவ்வளவு பாதிப்பை ஏற்படுத்தியிருக்கின்றதை உணருவதற்கு ஒரு வாய்ப்பாக அமையும்.

இ) தவறிழைத்தவர் அதற்கும் செவிகொடுக்கவில்லைஎனில் இப்பொழுது பிரச்னையை சபைக்குக் கொண்டு செல்ல வேண்டும்.(வ17). சபை அந்த பிரச்னையை நிதானிக்க வேண்டும். இப்பொழுதும் அந்த சகோதரனோ, சகோதரியோ சபையின் முடிவை ஏற்றுக் கொள்ளவில்லையெனில், சபையின் ஐக்கியத்திலிருந்து தள்ளி வைக்க வேண்டும். மேலும் அவிசுவாசியைப் போல நடத்த வேண்டும். வெளியேற்றப் பட்டவர்சபையின் முடிவை ஏளனம் செய்யக் கூடும். ஆனால் தொடர்ந்து சபையானது அவரின் மீது அன்பையும் மதிப்பையும் வைக்கும் போது, பின்னொரு நாளில் தவறை உணர்ந்து கொள்ளுவார். 'அவன் உனக்கு அஞ்ஞனியைப் போலவும், ஆயக் காரனைப் போலவும் இருப்பானாக' என்பது அந்த நபரைக் கைவிடுதல் அல்லது புறக்கணித்தல் அல்ல. மீண்டும், அந்த கடினப்பட்டுப்போன ஆத்துமாவை இரட்சிக்க காட்டக் கூடிய மனதுருக்கம். இது சபைக்கு மிகப் பெரிய சவாலாக அமையும்.

வசனம் 18ல், இயேசு கூறுகின்றார்: 'சபைக்கூடுகை உள்ளான நிர்வாக அதிகாரமுள்ளதாய் இருக்கிறது. மேலும் அது ஆண்டவருடைய வார்த்தையின்படி நேர்மையான முடிவெடுத்தால், அது ஏற்கனவே ஆண்டவரது சித்தமாயும் இருக்கும்.

கட்டுவது என்பது, 'கட்டுப்படுத்துவது' எனவும், கட்டவிழ்ப்பது என்பது 'போக விட்டுவிடுதல்' எனவும் பொருள் படும். இந்தப் பூமியிலே சபைக் கூடுகை ஜெபத்தோடு கூட பரிசுத்த ஆவியானவரது வழி நடத்துதலைத் தேடி, எடுக்கின்ற நடவடிக்கையை, பரலோகத்தில் ஏற்கனவே ஆண்டவர் எடுத்துவிடுகின்றார். ஆண்டவரை ஆராதிக்கக் கூடுகின்ற சபையில் அங்கத்தினர் என்பதை மிக எளிதாக எடுத்துக் கொள்ள முடியாது. இது ஜெபத்துடனும், கவனத்துடனும் செய்யப்பட வேண்டும்.

வசனம் 20 மிகத் தெளிவாகக் கூறுகின்றது, சபை கூடி வரும்போது இயேசு சபையின் நடுவிலே இருக்கிறார். எனவே எடுக்கின்ற முடிவு, மிகுந்த பனுள்ளதாய் இருக்கும். 19ம் வசனம், குறிப்பாக ஒழுக்கம் மற்றும் கட்டுப் பாட்டுக்குத் தேவையான ஞானத்தைத் தேடும் ஜெபமாகும். இந்தக் கருத்திலிருந்து நாம் இந்தப் பகுதியை வெளியே எடுத்துவிடாமல், மக்களை விசுவாசிக்கத்தக்கதாக தைரியப் படுத்தி - உற்சாகப் படித்தி ஜெபிக்கச் செய்ய வேண்டும். வசனம் 19,20 அழுத்தமாக கூறுகின்றது: ஒரு நபர் மட்டுமே சபைக் கட்டுப்பாட்டை நடைமுறைப் படுத்தக் கூடாது. ஆராதிக்கக் கூடிவருகின்ற  விசுவாசிகளால் சேர்ந்து எடுக்கின்ற முடிவாக இருக்கவேண்டும். ஒரு பிஷப்புக்கோ, போதகருக்கோ அல்லது மூப்பருக்கோ சுயமாக முடிவெடுக்கும் அதிகாரமில்லை.

ஒழுக்கக்குறைவிலே சபை இரக்கமுடன் இருக்க முடியாது. எந்த சபையும் அப்படி இருப்பது ஒரு சாபமாகும். புதிய ஏற்பாட்டின் போதனைகளை சபையில் உள்ள விசுவாசிகள், தங்கள் அனுதின வாழ்க்கையில் பயிற்ச்சிக்க வேண்டும். மேலும் தொடர்ந்து ஆண்டவருடைய திருச் சட்டத்தை மீறுவது, மனந்திரும்பாமல் இருப்பது போன்றவைகளை திருசபை சகித்துக் கொள்ளக் கூடாது.

முதிர்ச்சி அடையாத சபை அங்கத்தினர்களின் பார்வையில், இதைப் போன்ற நடவடிக்கைகள் - ஒழுக்கத்தைக் கடைப்பிடிப்பது, கட்டுப்படுத்துவது, போக விட்டுவிடுவது, இவையெல்லாம் அன்பற்றவைகளாக தெரியலாம். கவனமாக எடுக்கின்ற, வலி தருகின்ற, முடிவுகள் எல்லாம் உண்மையிலேயே ஆழமான அன்பின் அடையாளங்களாகும். இவையெல்லாம் தவறான / நேர்மையற்ற நபர்கள் தங்களை சீர்படுத்திக் கொள்ளவும், ஆண்டவருக்கு கணக்கு கொடுக்கக் கூடியவர்களாகவும் மாற்றும். இது சபையின் ஒருமைப்பாட்டை கட்டிக் காக்கின்றது. இதன் மூலம் சபையானது சமுதாயத்துக்கு எடுத்துக் காட்டாகவும் விளங்கும்.

ஜெபிப்போம்!!

எங்களை நேசிக்கின்ற அன்பின் பிதாவே, சபைக்குத் தலையான  இயேசு கிறிஸ்துவின் நாமத்திலே உம்மிடத்திலே வருகின்றோம். அழிந்து போகின்ற ஆத்துமாக்களின் மீது உமக்கிருக்கும் மனதுருக்கத்திற்காய் உமக்கு நன்றி செலுத்துகின்றோம். அதே மனதுருக்கத்தோடே நாங்கள் ஆத்தும ஆதாயம் செய்ய கிருபை தாரும். உமது வருகைக்குள்ளாக ஒரு கூட்ட ஆத்துமாக்களைக்  கூட்டிச் சேர்த்து உம்மைச் சந்திக்க இதைப் படிக்கின்ற எங்களுக்கு கிருபை செய்யும். சபையின் சட்ட திட்டத்தின் ஒரு பகுதியை இந்த நாளில் தெரிந்தது கொள்ளக் கிருபை தந்ததற்க்காய் உமக்கு நன்றி செலுத்துகின்றோம். இயேசுவின் மூலம் ஜெபங்கேளும் எங்கள் நல்ல பிதாவே. ஆமென்.

மேலே உள்ள இந்த வசனம் நமது ஊழியத்துக்கு ஆண்டவர் கொடுத்த மூலைக்கல் வசனமாகும்

உங்களது மேலான கருத்துக்களை பிறருக்குப் பிரயோஜனம் உண்டாகும்படி கீழே பதிவு செய்யும்படி வேண்டுகின்றேன். நன்றி ஆண்டவர் உங்கள் ஊழியங்களை ஆசீர்வதிப்பார்.